Ο θρύλος για το ελάφι της Αγίας Παρασκευής

 

 

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΑΦΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 

Η Αγία Παρασκευή για να τιμήσει τους ευσεβείς κατοίκους του χωριού μας που την ανακήρυξαν προστάτιδα και πολιούχο, έστελνε κάθε χρόνο την ημέρα της γιορτής της ένα ελάφι ως δώρο προς τους πιστούς για να το θυσιάσουν για χάρη της.

Το ιερό αυτό ελάφι το έσφαζαν, το έψηναν και στη συνέχεια μοίραζαν το κρέας του στους πανηγυρίζοντες Κερασοβίτες.

Κάποια χρονιά όμως το ελάφι αυτό είτε γιατί οι κάτοικοι ολιγοπίστισαν είτε γιατί η Αγία Παρασκευή ήθελε να τους δοκιμάσει, άργησε να φτάσει στο χωριό. Όλοι δυσανασχέτησαν , γκρίνιαζαν και αναζητούσαν την αιτία αυτού του κακού που τους βρήκε. Την τελευταία στιγμή όμως το ιερό ελάφι φάνηκε καταϊδρωμένο και λαχανιασμένο.  Οι πρόγονοί μας ανυπόμονοι, αδιαφορώντας για την κατάσταση του ζώου, έπιασαν αμέσως και το έσφαξαν.

Η Αγία Παρασκευή, ως άλλη θεά Άρτεμη, εξοργίστηκε με την αγένεια και την αχαριστία των Κερασοβιτών προς την προσφορά της. Ήθελε, λένε, αυτή που όσο ζούσε είχε κάνει και αυτοκράτορες να γίνουν χριστιανοί, οι προστατευόμενοί της να περιποιηθούν το ελάφι της, να το αφήσουν να ξεκουραστεί, να ξεϊδρώσει και να ξεδιψάσει. Ήταν τόσο μεγάλος ο θυμός της και η απογοήτευσή της ώστε πήρε την ιερή εικόνα της από την εκκλησία του χωριού μας και την εξαφάνισε. Τότε οι χωριανοί μας κατάλαβαν το μεγάλο σφάλμα που έκαναν αλλά ήταν αργά.

Μετά από λίγο καιρό η εικόνα βρέθηκε σ’ ένα γειτονικό χωριό, στο Παλαιοσέλι, πάνω σ’ ένα κλωνάρι κρανιάς από κάποιους βοσκούς. Το γεγονός αυτό μαθεύτηκε στο χωριό μας καθώς με το χωριό αυτό έχουμε κοινά σύνορα στον Σμόλικα.

 

                                                                                                                   Δημήτρης Τέλλης